- Het is al een paar jaar mijn gewoonte om minstens één stukje per dag te schrijven, maar de afgelopen dagen is het er niet van gekomen.- Hoe kwam dat, jongen?
- Dat weet ik niet, ik had er gewoon geen zin in.
- Zo krijgen we natuurlijk nooit een nieuw stukje. Wees eens wat preciezer.
- Ik had vanaf woensdag of donderdag hangdagen.
- En wat zijn dat?
- Dagen waarop je maar wat rondhangt in huis. Je zet de tv aan, maar je kijkt er eigenlijk niet naar. Je pakt een boek, maar je onthoudt niet wat je gelezen hebt. Je zet je computer aan en je kijkt maar wat in het rond. Eigenlijk zit je je de hele dag te vervelen. Je hebt nergens interesse in, en je doet niets.
- Voorbode van een depressie, waarvoor je nog steeds bang bent?
- Dat dacht ik ook, dat dat het was. Maar mijn verstandige zus M. denkt dat het ook dit kan zijn. Een andere zus, R., had in 2005 plotseling haar man verloren. M. zei dat ze R. had horen zeggen dat die gelukkig het bed uit moest, louter voor de kinderen. Zoiets zou ik ook kunnen hebben. Dus dan is het normale rouwverwerking, daar maakt het onderdeel van uit.
- Je bent nu weer aardig hopsasa.
- Ja.
- Hoe komt dat?
- Dat komt, denk ik, door een filmpje dat gisteravond op de tv te zien was in Zomergasten. Maarten ’t Hart had een avond samengesteld zoals je een roman opbouwt, met een goede afwisseling van neutrale stukjes, vrolijke stukjes en kwade stukjes. Afijn, ik zet koffie voor mezelf, en ik kom terug, begint net dat filmpje over die drie Duitse herdershonden in die Engelse pub. De eigenaar van die pub en die herdershonden houdt een flesje spuitwater klaar, terwijl die drie honden al met hun koppen en voorpoten op de bar hangen. Begint die man namaak-Japans te praten tegen die drie honden en spuit hij water in hun bekken. Ze vonden het heerlijk, dat kon je duidelijk zien, en het was zo ontzettend grappig!
- Dan begrijp ik nu waar die koffievlek op je tapijt van komt.
Posts
