zondag 1 april 2012

350. Waarom heeft hij dat gedaan?

Het 350ste BBZ-tje, tijd om eens terug te kijken. Het was een regelmatige lezer van mijn stukjes ook al opgevallen: mijn titels komen uit het vorige stukje. ‘Maar of dat de lezer nu zoveel verder helpt...?’ schreef hij. Inderdaad. Een lezer heeft niets aan die kennis, hij kan hooguit concluderen dat hier een soort eindeloze ketting aan hem wordt gepresenteerd.
Voor de schrijver is het echter een belangrijk iets: hij heeft steeds een titel, want die vindt hij in zijn laatste stukje. Daar hoeft hij alleen nog maar een stukje bij te schrijven, dus van een writer’s block zal nooit sprake zijn. Een doodenkele keer is het een actueel stukje dat hij in gedachten heeft en daar zoekt hij dan in het laatst geschreven stukje een titel bij. Maar ik schrijf bijna nooit iets actueels: ik ben een belabberd journalist.
Door de bank genomen gaat het als volgt. Ik vind een titel. Die zet ik met Ctrl+C en V boven mijn nieuwe stukje, trots dat ik er weer één gevonden heb. Nu nog een stukje bakken en een foto vinden. Als ik absoluut niet weet wat ik ermee aan moet, verhuis ik naar Dirkswoud, waar altijd wel iets gebeurt en waar altijd wel een aardig personage is te vinden: dat kan pastoor Engelbertus zijn, of een plaatselijk CDA-raadslid, een voormalig atletiek- of schaakkampioen of een hunebedkundige.
Een stukje moet niet te lang zijn (‘Van stukjes, langer dan één pagina A4, keert de gemiddelde lezer zich kotsend af’ – B.H.). Ikzelf lees wel eens langere stukken, maar die moeten dan wel ergens over gaan: de komende botsing tussen Andromeda en ons Melkwegstelsel of de strijd die we aan het verliezen zijn tegen de bacteriën. Maar een column van Bas Heijne bijvoorbeeld lees ik bijna nooit helemaal uit: ik weet, halverwege gekomen, al wel wat hij te zeggen heeft.
Maar het allerbelangrijkste is dat een stukje een goed begin en een goed einde heeft. Een goed begin natuurlijk omdat anders de lezer direct wegloopt, een goed einde om de lezer mijmerend achter te laten.
Over mijn stukje van afgelopen donderdag laat zich nog het volgende zeggen. Ten eerste heeft Mightysmeagol bij lange na niet het volledige werk van Bach door Gould voor ons op de video gezet (ik had bijna gezegd: ‘op de plaat gezet’). Zo zijn er nog Bach’s inventies. Ook van anderen dan Bach is er nog veel dat er niet is: Mendelssohn, Sjostakovitsj, Krenek. Ik noem zomaar wat namen.
Zeer welkom was een van zijn laatste bijdragen, die ik onmiddellijk en met groot plezier beluisterd heb: ‘Glenn Gould plays Byrde & Gibson’. Hij bedoelde: Byrd en Gibbons.

4 opmerkingen:

  1. Ik vind Bach het gaafste met geanimeerde toetsen: http://www.youtube.com/watch?v=ipzR9bhei_o
    En dan vooral op en vanaf minuut 1.19!
    Iemand die zulke gave muziek kan maken met slechts een enkele noot per keer aan te slaan moet wel een genie zijn. Maar visueel is het leuker als hij al die toetsen tegelijkertijd inramt! WHAMM!!! GO BACHHH!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Om dat één keer te zien (niet om te horen) is aardig. Dit soort animaties bestaat ook voor stukken van Mozart, Beethoven etc. etc. etc. en je kunt je eigenlijk niet voorstellen waarom iemand er tijd in heeft gestoken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Elke gek zijn of haar gebrek, denk ik dan. Ik vind het vooral mooi omdat ik geen noten kan lezen, en omdat een van mijn meest favoriete stukjes software (een korg synthesizer emulatie op de nintendo ds) een sequencer heeft die ook zo werkt. Het is gaaf om te zien dat stukjes muziek die er mooi uitzien, vaak ook gaaf klinken! Misschien toch ooit maar eens noten leren lezen dan, voor het professionele plezier.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Elke gek zijn gebrek. Ik kan wel noten lezen (taal die ik geleerd heb van mijn pianolessen), en je verleert het nooit. Het is als fietsen.
    Ik ben overigens van plan om een blog te beginnen waarop ik BWV 1 t/m 11 honderdzoveel presenteer. Dan vertel ik steeds iets aardigs over Bach etc. Als er een uitvoering is met bijvoorbeeld marimba en vier saxofoons, zal ik niet aarzelen etc.

    BeantwoordenVerwijderen