zaterdag 10 juli 2010

250. Een veel voorkomend Kaagsteegs fenomeen

Ik ben de afgelopen dagen BBZ-loos geweest, omdat ik bezig was met mijn verkenningen in buurtschap De Kaagsteeg. Hier volgen enige van de resultaten van die verkenningen. Als u, na lezing van dit stukje, om medemenselijke of toeristische redenen zou overwegen zelf ook eens naar De Kaagsteeg te gaan, zou ik u willen toeroepen: doet u dat alstublieft niet!
De Kaagsteeg ligt twee kilometer ten zuiden van het landelijke Dirkswoud. Toen ik er afgelopen donderdagochtend kwam, waren de Kaagstegers juist bezig de voorbereidingen te treffen voor het jaarlijkse Kaagsteger Steenfeest. Wat houdt dit volksfestijn in?
U moet ten eerste weten dat De Kaagsteeg de enige niet-Drenthse gemeente is in Nederland, waar hunebedden gevonden worden. Voor de Steenspelen haalt men de deksteen van een der hunebedden af en die plaatst men aan het begin van de Kaagsteeg. Tweehonderd meter verder, aan het einde van de Kaagsteeg, trekt men een finishlijn. Er worden teams gevormd van vijf man. Het team dat, zonder mechanische hulpmiddelen, maar gewoon met de blote handen, de steen het verst weet te verplaatsen, is de winnaar.
Sommige teams zijn al na 50 centimeter uitgeput, andere halen 10 meter. In 1887 haalde het team-Croymans de volle 200 meter, maar de vraag is nog steeds of het toen eerlijk is toegegaan.
Donderdagmiddag was het zover. Het team-Luijting ging aan de slag en behaalde, na vier uren, onder applaus van de toegestroomde Kaagstegers, een afstand van 3.60 meter. Vrijdagmiddag was het de beurt aan het team-Van der Kolk, dat een afstand van 8.20 meter wist te overbruggen. Vanmiddag en morgenmiddag komen nog de andere teams aan de start.
Wat valt er nu te winnen op zo’n Steenfeest? Geld? Nee. Status? Nauwelijks. Voor het antwoord op deze vraag laat ik mevrouw Juliana Krom aan het woord.
‘Mijn overgrootmoeder is er al mee begonnen. Het is elk jaar weer een slopende bezigheid, maar ik hou wel van kereltjes met wat kracht in de armen! Na het Steenfeest wordt er op zondagavond aangebeld door het winnende vijftal, omringd, zoals u wel zult begrijpen, door juichende Kaagstegers. Ik laat het vijftal binnen en begin eenvoudig een kopje thee te zetten. Daarna gaan de gordijnen dicht en laat ik mij, om het zo maar te zeggen, uitwonen.’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten