maandag 15 maart 2010

226. Je kunt me maar één keer beledigen

De zin uit de titel heb ik in mijn leven nooit uitgesproken, met of zonder uitroepteken. Ik wil niet zeggen dat het prima is als mensen mij beledigen (u mag mij uitschelden, hoor, scheldt u voluit), maar uiteindelijk doen die beledigingen me niets.
Ze weerleggen niets van wat ik beweer.
Beweer ik zoveel? Nou, nee. Wilders bijvoorbeeld, daarover beweren nog wel duizend mensen iets. Neem Gerrit Komrij die vanavond op Facebook de zeer verstandige opmerking plaatste: ‘Alle antisemieten stemmen op Wilders; wat moet Israël met zo’n man?’ To the point, niet?
Ik kan me goed voorstellen hoe Gerrit, rustig afwachtend en een glaasje port appreciërend, zat te grijnzen totdat de antwoorden kwamen. En juist. Juist de Jode stemme Wilders!, riep iemand. Grijns. ‘Charles, we zijn niet voor niets uit dat bedompte moeras vertrokken!’
Nu over naar het landelijke Dirkswoud, waar de verhoudingen toch anders liggen. Is mij althans gebleken. Daar heeft zich de afgelopen weken een discussie ontspind over de vraag of het woord althans niet als altands zou moeten worden gespeld. U begrijpt: weken van gesprekken op de redactie van De Dirkswoudenaer en op de zetterij. Mensen waren ervoor en mensen waren ertegen.
Ik heb uiteindelijk de knoop doorgehakt en gezegd: althans. Dus dat blijft het in De Dirkswoudenaer. Maar je hebt nog steeds mensen die tegen mij zeggen: ‘Alt Hans, hè! D66!’ Ik heb wel geprobeerd uit te leggen dat het geen politieke reden had, maar je kunt zulke mensen niet bereiken, is mijn ervaring. Ze gaan dus schelden en beledigen. Laat ze maar.

1 opmerking:

  1. Alt+Crtl Hans kan natuurlijk ook voor de nerdie Dirkwouders.

    BeantwoordenVerwijderen