224. Dan krijgt hij wat hem toekomt

De loslippigheid van enkele schaakleden (Kees! Karel!) heeft er helaas voor gezorgd dat Jaap Durgerdam lucht heeft gekregen van ons voorstel van gisteren.
Ik heb Jaap natuurlijk bezworen dat er geen sprake zou zijn van enige competitievervalsing what so ever. Uiteraard niet, zei ik hem, van vals spelen is nooit enige sprake geweest in Pat Mat. De sterkste speler wint, altijd! Ik hief de beker ook omhoog die we van de beide burgemeesters van Schagen en Hoorn hebben gekregen voor ons fair play in het regionale schaakspel.
Het overtuigde hem tenslotte, na een kopje koffie met een appelpunt met zeer veel slagroom, maar het was kantjeboord.
Dus, leden: denk om wat u zegt in het openbaar! Laat u niet gaan, ook niet tijdens dronkenschap! Vooral dat laatste zal u misschien moeilijk vallen (Kees!), maar wat moet, dat moet.
Ik zal het nog één keer uitleggen, leden. U ontvangt voor twee partijen (waarvan één tegen Jaap Durgerdam) één punt. Als u tegen Jaap wint, dan hebt u dat ene punt en dan verliest u dus uw volgende partij. Als u tegen Jaap verliest, dat wint u uw volgende partij, en heeft u óók één punt. Speelt u remise tegen Jaap, dan speelt u uw volgende partij óók remise. Samen: één punt.
Dat spreken we af.
Het is zaak niet al te uitvoerig toneel te spelen. Dus niet uit te roepen aan Jaaps bord: ‘Godverdomme! Alweer een remise!’ of ‘Jaap, hoe heb je me dit kunnen aandoen!’ Gedraag je alsjeblieft waardig, accepteer je verlies met een treurige handschudding, en doe niet alsof je iets gepresteerd hebt als je gewonnen hebt. Dat is echt de beste manier voor ons Pat Mat, waar Jaap een zo grote rol in speelt. Dat is de toekomst.