Wie kent in Dirkswoud niet de familie De Bruin? Iedereen kent die familie, die in het verleden steenrijk is geworden van haar koekjes. De Bruin Koffiekoekjes, De Bruin Chocoladekoekjes, De Bruin Fijne Biscuitjes. De Bruin is oergezond, / Steek ons in uw mond was jarenlang de reclameleus.
Het De Bruin-concern wordt sinds 1980 geleid door mevrouw Charlène de Bruin (in de familie De Bruin doen ze aan vreemde voornamen), die eigenlijk Charlène Lippenveld heet, want zo heette haar vader, maar, zegt ze, onze koekjes heten De Bruin, dan ik ook. Ze woont met haar opvolger Wim Abel de Bruin in het deftigste huis van de Zuidervaart.
Charlène is ongeveer 75 jaar oud, ze had allang kunnen opstappen als koekjesfabrikante, maar ze ziet het niet zo zitten met haar oudste zoon en opvolger Wim Abel. Dat blijft toch een beetje een bleekscheet, hoewel hij getrouwd is met een mooie, blonde Alkmaarse.
Zijn jongere broer, Johan Pieter, komt wat minder in de publiciteit, hoewel hij altijd een eerste klas opschepper is geweest. Johan Pieter heeft zich een beetje uit de markt geprezen door zijn huwelijk met een fout meisje, een gold digger.
Maar nu lees ik in De Dirkswoudenaer dat Johan Pieter een ongeluk heeft gehad in het verre Oostenrijk. Hij is door een lawine van sneeuw bedolven, en nu ligt hij in een ziekenhuis in Innsbrück. Het schijnt dat hij buiten de pistes had geskied (ondanks een lawinewaarschuwing, maar hij zal gedacht hebben: dat geldt niet voor een De Bruin). In de krant staat dat Johan Pieter precies wist wat hij deed en dat geloof ik ook wel, want zo was die jongen nu eenmaal.
Wat me zo irriteert, dat zijn de extra edities van De Dirkswoudenaer, die aan het ongeluk worden besteed. En de uitzendingen van TV Dirkswoud, die een verslaggever naar dat ziekenhuis heeft gestuurd. Die verslaggever heeft geen nieuws, behalve dat de toestand van Johan Pieter ‘stabiel maar gevaarlijk’ is. Als dat zo is, dan vertel je dat één keer. Je herhaalt dat niet tot in het oneindige, maar je wacht rustig af wat er met de opschepper gebeurt.
Ik hoop natuurlijk dat hij er heelhuids afkomt. Maar niet helemáál heelhuids, begrijpt u, want anders krijg je over een maand weer een interview op TV Dirkswoud, waarin hij zegt dat een De Bruin niet zomaar klein te krijgen is. En dan komt Wim Abel ook nog aanzetten met ‘mijn broer is een klein beetje dom geweest’.
Volgens De Dirkswoudenaer leeft heel Dirkswoud mee.
zaterdag 18 februari 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten