332. Melden bij mij persoonlijk

Iedereen in Dirkswoud kent haar als Tante Carola. Ook ik weet haar achternaam niet, en ik denk dat niemand die kent. Ze is inmiddels in de zeventig en ze viert vandaag de 50ste verjaardag van een vreemde advertentie. Dat wil zeggen, het was een vreemde advertentie, toen, op 22 februari 1962.
Ze woonde toen nog maar een paar dagen in hetzelfde huis aan de Oosterzij waarin ze nu nog steeds woont. ‘Het was nog in de tijd van vóór de seksuele revolutie, Nederland was nog koud en kil,’ legt ze uit aan een verslaggever van De Dirkswoudenaer, waarin de advertentie ook verscheen. ‘Ik had een baantje als secretaresse van het St. Elisabeth Ziekenhuis in Alkmaar, dat nu niet meer bestaat. Ik fiets nog wel eens langs het gebouw aan de Emmastraat en dan denk ik: ik ben toch blij dat ik daar niet gebleven ben. Er werkten toen nog nonnetjes, en dat was een mensensoort bij wie ik me nooit op mijn gemak heb gevoeld.’
‘Ik zette toen die advertentie: ‘WERKZAAMHEDEN, melden bij mij persoonlijk’ en daar is het allemaal mee begonnen. Er kwamen diezelfde dag al twintig of dertig mannen langs. Metselaars, timmerlieden, mannen die op kantoor werkten, een jonge elektricien, boerenknechten. Allemaal ontevreden jongens. Nou, ik zat goed in de kleren, en ik gebruikte ook de pil, die toen net op de markt was, dus ik heb hem wel even van Jetje gegeven. Dat praatte zich natuurlijk rond in het dorp, je weet hoe Dirkswoud is, en ik kreeg het steeds drukker. Ook pastoor De Moor, de voorganger van pastoor Engelbertus, kwam een keer langs, om te informeren, zei hij.’
‘Ja, nu kan ik het allemaal wel vertellen. Ik wou in de arbeidsbemiddeling gaan, hè. Een soort uitzendbureau wou ik beginnen. Daar zou ik ook zeker geschikt voor zijn geweest, hoor, maar door de omstandigheden werd het dus iets anders. Ik heb het bordje op mijn deur ook nooit veranderd: ABCD. Dat betekent: Arbeids Bemiddeling Carola Dirkswoud.’
‘Het werd dus de plezierbusiness, en daar was ik de eerste mee in Dirkswoud. Officieel de eerste, hè. De mannen zeiden tegen elkaar: ik ga vanavond weer eens alfabetten bij Carola. In de vroege jaren zeventig had ik mijn topjaren. Toen adverteerde ik met: ‘ABCD. Waarom naar Alkmaar of Amsterdam gaan als je het ook hier kunt krijgen?’ Ach, het was een aardige broodwinning. En je kunt nog steeds bij me komen, hoor, al ben ik wel een verrimpeld besje geworden. Maar dat vinden sommige mannen ook wel fijn.’