93. Je hebt nu zo ongeveer de leeftijd

Ik ben op 24 september 56 jaar oud geworden. Nog hooguit tien jaar heb ik te leven, want ik zit tamelijk gammel in elkaar. Ik woon te Egmond aan Zee. Ik heb geen wereldschokkende prestaties geleverd in mijn leven, het is nu de tijd om dat te gaan doen. Nu kan het nog.
Eens even denken.
Ik zou een nieuwe godsdienst kunnen oprichten of een nieuw soort scientology, maar nee, daar ben ik te nuchter voor. Ben de Zalmvisser, het klinkt wel heel leuk, maar het is toch een nagemaakte Lou de Palingboer. Bovendien moet je dan, met al die vrouwen die op je af komen, bah! Diensten organiseren enzovoorts, ze namen geven: ‘Ik doop u, Geertruida, Iris!’
Iris...? Iridium...!
Dát zou ik wel eens kunnen gaan doen! Even kijken op de landkaarten... Ja! Dan schrijf ik een artikeltje voor het Noordhollands Dagblad en dat artikel sijpelt vanzelf wel door.
‘Van onze verslaggever — De bekende prof. dr. E.J.M. Hoogeboom, vooraanstaand lid van de befaamde Plate Tectonics Research Group, heeft eindelijk bewijzen gevonden voor een inslag van een meteoriet, die plaatsgevonden moet hebben 65,95 miljoen jaar geleden in het gebied dat we nu de Noordzee noemen.
De heer Hoogeboom, trots, zegt er dit over: ‘We hebben er al zo’n vijftien jaar over nagedacht binnen onze Research Group, maar nu hebben we ook de bewijzen. Ik zal het voor u in eenvoudige taal zeggen. U kent de meteorietinslag in Yucatan, Mexico, 65,95 miljoen jaar geleden, die de totale uitsterving van de dinosauriërs, pterosauriërs, plesiosauriërs en mosasauriërs heeft veroorzaakt. Dat namen we tenminste aan. Ik zag in, of laat ik bescheiden blijven, wij zagen in dat er een gelijktijdige tweede meteorietinslag moet hebben plaatsgevonden, en wel in wat we nu de Noordzee noemen. Die twee meteorietinslagen veroorzaakten samen dat er in de atmosfeer zoveel stof terechtkwam, dat de dinosauriërs enzovoorts wel snel moesten uitsterven.’
Hoe heeft u dit kunnen bewijzen?
‘Door op de ouderwetse, traditionele wijze te gaan zoeken. We hebben gezocht in Schotland, in Oost-Engeland, in de fjorden van Noorwegen, in Denemarken, in Noord-Duitsland. Totdat we in Nederland kwamen. Daar vonden we wat we zochten, in de Wimmenumer Duinen, de Duinen van Six, zoals ze plaatselijk bekend zijn, iets ten noorden van Egmond aan Zee.’
En wat vond u daar?
‘Daar groeven wij en groeven wij en daar vonden wij iridium, als een dunne sedimentlaag in het middellage gesteente. Hetzelfde iridium dat we ook aantreffen in Yucatan! U kunt zich dus wel voorstellen dat we er een slokje op genomen hebben, met onze Research Group!’