Sjoerd: ‘Ja, ik ben een recordbaasje. Ik ben op mijn vijftiende begonnen met gekookte eieren eten, maar dat record stond al zo enorm scherp, daar ben ik een paar jaar later van afgestapt. Ik heb toen frikandellen geprobeerd, maar daar was ook een Amerikaan me voor. En toen kwam eigenaar Chi Lui van Restaurant De Chinese Muur uit Dirkswoud met het idee om Ajam Pangang te proberen. Ik moet zeggen, het ging vanzelf en het maakte me niet uit hoeveel sambal oelek hij er in deed.’
Vervolgens ging je hinken.
‘Nou, niet direct. Ik ging eerst fierljeppen, want ik wou ook fysieke records breken. Ik was van plan om van Monster naar Den Helder te fierljeppen, op het strand. Niet met één sprong natuurlijk, maar met sprongen van zo’n 10 meter per keer. Het ging goed van Monster tot Petten, maar op de Hondsbossche Zeewering brak mijn stok en kwam ik pijnlijk ten val. Jammer.’
Jammer inderdaad. En toen ging je hinken.
‘Toen ging ik hinken, ja. Het heeft wel wat voeten in de aarde gehad om dat record in de boeken te krijgen, maar toen ik zei dat ik ook nog eens minimaal één uur per dag hinkend zou hardlopen, toen was het goed. En dat heb ik dus gedaan, maar ik kan je wel zeggen dat je na 36 dagen totaal uitgewoond bent. Het is zo onnatuurlijk om je zo voort te bewegen, nietwaar.’
En wat ben je nu van plan te gaan doen, Sjoerd?
‘Nou, ik had dus mijn rechterknie verbrijzeld tijdens dat fierljeppen bij Petten. Dan kun je gaan hinken, maar je kunt ook op je handen gaan lopen. Dat doe ik dan ook sinds drie jaar. Nou hebben wij een vlak land, dus ik ging in Valkenburg oefenen, op de Cauberg. En mijn recordpoging wordt: de noordkant van de Eiger beklimmen, lopend op mijn handen.’
Je hebt vast de Mount Everest op het oog.
‘Dat is mijn volgende doel, ja. Op het topje van de wereld komen te staan, op mijn handen. En er weer van afdalen, natuurlijk.’
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten