305. Geen verwachtingen koesteren

De oprichting van Dirkswoud ’66 is geen sinecure geweest. Het begon in 1966 als plaatselijke afdeling van Democraten ’66, want Jan Teunissen en Karel de Wit vonden het wel wat: een nieuwe partij beginnen met Hans van Mierlo, met een reclamebureau erachter enz. Daar zouden ze de Kamer wel mee binnenkomen! En dat lukte inderdaad, en dat bleef de komende 45 jaar ook lukken, soms met drie, soms met wel zeventien ‘vertegenwoordigers’.
Maar er kwamen scheuren in de partij. In elke partij komen er scheuren, natuurlijk. Maar van D66 werd het niet verwacht, omdat D66, laat ons wel wezen, niets betekent en niets vertegenwoordigt. Hoe kun je daar nu scheuren in krijgen?
Die scheuren moeten dus gemaakt worden.
Toen de afdeling Dirkswoud van D66 een feit was, dacht men meteen: wij noemen onszelf Dirkswoud ’66. D66, afgekort. Net als in Dedemsvaart en Dinxperloo gebeurde. Die afdelingen hebben zich gebogen voor de partijlijn, maar dat hebben Jan en Karel niet gedaan. Zij bleven zichzelf stug Dirkswoud ’66 noemen.
En daar was Hans van Mierlo en later Jan Terlouw het niet mee eens. Scheuring. Ze vonden het ‘een besmetting van de naam’. Ze hebben zelfs de rechter ingeroepen om te proberen die naam ‘vrij te houden van suggesties van buitenaf’. Dat is ze niet gelukt.
Over de partijlijn van Dirkswoud ’66 doen Jan en Karel, beiden, nogal vaag. We doen alles wat goed is voor de gemeente, luidt het, en we blijven in Europa! Europa geeft ons namelijk grote kansen. Wat voor kansen dan, moet u eens doorvragen. Ook daarover zijn ze zeer vaag. Dirkswoud verdient zoveel aan Europa, we kunnen niet meer zonder Brussel, zeggen ze.
Verder heeft Dirkswoud ’66 geen punten van verschil met bijvoorbeeld de VVD of het CDA. Ja, nu die natte dweil van een Wilders aan de macht is, zeggen ze dat ze tegen het populisme zijn. Dat zeggen ze ook alleen maar omdat ze niet meedoen met het bestuur. Dan kun je parmantig doen. Je gekwetst voelen etc.
Ik ben een linkse liberaal. Ik zoek: een reclamebureau dat dat eens voor me kan uitzoeken. Een lijsttrekker met een gezicht en een programma dat ergens op slaat. Ik zoek dus een soort Gerrit Komrij.