273. Een verscheurd volk

Een vroegere kennis van me uit Alkmaar zei eens dat je de mensen kon onderscheiden door ze te vragen of ze vóór of tegen de doodstraf waren. Hijzelf was er tegen, dus iedereen die vóór de doodstraf was, was automatisch een rechtse rat.
Ikzelf was toen (dit was in de jaren tachtig der vorige eeuw) ook tegen de doodstraf, vooral omdat de politie veel fouten maakte (en trouwens nog steeds maakt), waardoor ook de rechters veel fouten maken. Een onschuldige de doodstraf geven, dat moet niet kunnen. Je moet er niet aan denken dat de doodstraf in Nederland bestond en de twee van Putten, of de verpleegster Lucia...
Maar ik vind eigenlijk toch dat de doodstraf er moet komen als ultieme sanctie. Natuurlijk niet voor oplichtinkjes en juwelendiefstal, maar voor de werkelijk zware gevallen. Bankdirecteuren, pardon. Seriemoordenaars en kinderverkrachters, die mogen ze van mij een spuitje geven. Na tien jaar eenzame opsluiting, dat weer wel. Die tien jaar kan de veroordeelde gebruiken om een eventuele herziening van zijn proces te bewerkstelligen.
Vóórdat er tot de herinvoering van de doodstraf wordt besloten, moet er eerst iets gebeuren aan het recherchewerk van de politie, dat wel.
Ik sta helemaal alleen met deze mening, in de kleine kring van kennissen en vrienden, die eigenlijk allemaal PvdA stemmen of met de verzuring van de aardkloot in hun maag zitten. Ze vinden allemaal dat iedereen een tweede kans moet krijgen of dat een seriemoordenaar ‘zichzelf niet was’ toen hij aan het moorden sloeg.
Luister. Ik ben ook wel eens niet mezelf, en dan schrijf ik soms een raar stukje. Of ik zet opeens een stukje Goebajdoelina of Jeff Beck op. Maar ik ga niet uit moorden.
Uiteraard zijn seriemoordenaars abnormale mensen. Er is een steekje aan ze los. Wélk steekje, dat weten ze ook niet in het Land van de Seriemoordenaars, Amerika. Er schijnt op jonge leeftijd al iets mis te moeten zijn gegaan, waardoor de kandidaat-zelfmoordenaar begint met lichte vergrijpen zoals het villen van de kat van de buren en het stichten van brand op een basisschool. Wát er mis ging, is bij elke seriemoordenaar weer anders.
In elk geval is de medische wetenschap nog niet zover dat ze iemand met seriemoordenaarschapsgewoonten kunnen genezen. Tot het zover is, moet je de doodstraf hebben, vind ik.