287. Dat doe je allemaal in je eentje

Ik was van plan deze kerstdagen voornamelijk schrijvend door te brengen, maar dat begon gisteren al niet goed. Op mijn laptop verscheen de mededeling dat de automatische back-up niet goed verliep. Klik op OK als je het programma wilt verlaten. Ik klikte op OK, waarna álles stopte. Ik raak niet zo gauw in paniek, dus ik bel mijn broer Jaap. Die weet over het algemeen meer dan ik weet over computers. Trouwens, die weet over alles meer dan ik weet. Verdomd, je kunt hem alles vragen. Hoeveel duims is een kraantje voor dit of dat? Hoeveel volt geeft een lampje bij zo en zoveel lumen? Hoe kraait een kraanvogel? Alles kun je hem vragen, en hij geeft steeds het goede antwoord. Gelooft u mij, het is een zegen zo een broer te hebben.
Ik leg hem mijn probleem voor en hij weet niet direct het antwoord. Hij zegt, ik heb nog wel een paar laptops liggen, ik breng je er één en dan gaan we jouw laptop repareren. Hij arriveerde een paar uur later met een laptop, en ging kijken naar deze laptop. ‘Heb je al een harde reset gedaan?’ vroeg hij. ‘Zodat je in je BIOS komt?’ vroeg ik terug. ‘Ja.’ ‘Nee, ik weet niet hoe dat moet op een laptop.’ ‘Dat doe je zo.’ Hij hield de aan/uit-toets enkele seconden ingedrukt, en ja hoor. Een minuut later was het probleem opgelost. We praatten nog wat over één van zijn huurders die een oplichter bleek te zijn met telefoonrekeningen van duizenden euro’s die hij niet betaalde, en die nu met de noorderzon was vertrokken, en Jaap vertrok. Toen het probleem zich wat later op de middag weer voordeed, gaf ik hem een harde reset en toen verscheen de mededeling dat Windows hersteld was van back-up fouten.
Van schrijven is dus weinig terechtgekomen. Gisteravond had ik het met een vriendin uit Antwerpen op Facebook nog over Alice, die in mijn armen is gestorven in juni 2010. Ik zat aan een glaasje port, en ik probeer altijd alles zo nuchter mogelijk te beschrijven. Dat is me in dat gesprek ook wel  gelukt, geloof ik, maar ik kan nog steeds niet vrijuit, dat wil zeggen, zonder tranen te plengen over Alice schrijven. Ik ging ontsteld naar bed en toen ik vanochtend opstond, wist ik niets beters te doen dan wat zitten droedelen op deze site, van welke bezigheid hierboven een resultaat te zien valt.
O ja, en ik ben bezig de Benoni met g3 te leren. Het Koningsindisch met g3 speelde ik al, maar de Benoni had ik nog nooit gespeeld.
Zo ongeveer verlopen de kerstdagen, als je alleen bent.