34. Dat was één keer, maar nooit weer!

- Hmm hmm goedemorgen, meneer Hoogeboom.
- Goedemorgen, meneer Van Malen.
- Zullen we jij en jou tegen elkaar zeggen?
- Dat zullen we niet doen, meneer Van Malen. We zien elkaar voor het eerst.
- Hmm. Ja. Waarvoor komt u hier, hmm hmm meneer Hoogeboom?
- Ik ben hier gekomen om eens te praten over de leegheid van mijn bestaan, meneer Van Malen.
- De leegheid van hmm hmm uw bestaan.
- In de plaats waar ik woon is bijvoorbeeld de afgelopen 25 jaar geen moord gepleegd. Het is niet zo dat ik dat anders had gewild natuurlijk, maar toch. Er overkomt mij nooit iets.
- Er overkomt u hmm hmm nooit iets.
- Nee. U moet weten dat ik dagelijks een stukje schrijf, en dat stukje moet ik helemaal verzinnen, dag na dag, want mij overkomt nooit iets.
- Dat is inderdaad hmm hmm lastig. En die stukjes, die moet u hmm hmm elke dag schrijven?
- Ja. Ik pik een zinnetje uit het vorige stukje, dat wordt de titel en dan verzin ik iets.
- U kunt toch best op een dag schrijven: Er is vandaag niets gebeurd?
- Zo’n zinnetje, dat zou morgen de titel kunnen worden van mijn stukje, ja.
- Wat wilt u dat ik doe?
- Mij tips geven voor een eventful life, daar komt het op neer. Ik ben geen uitgaanstype. Ik ben een hartpatiënt met etalagebenen. ’s Avonds drink ik graag een glaasje portwijn. Ik heb in mijn leven veel gelezen, maar dat doe ik nauwelijks meer, sinds ik op het internet zit. Nu zeg ik: ik heb de wereldliteratuur in zijn geheel wel doorgenomen.
- Herta! Bruno!
- Zijn dat uw honden?
- Hmm hmm ja.
- Welk is Herta en welke is Bruno?
- Die zwarte is Bruno.
- Ik kan het met honden of andere beesten altijd wel goed vinden.
- Hmm hmm jammer.
- Weet u nog meer?
- Nee, voor uw hmm hmm probleem hebben wij niets.