50. Dat is voor een man tenslotte niet vol te houden

Ik ben de man van Kees, wat doet je kraantje en van Luister es, luister es, luister naar mijn stem. De bekende hits die eenieder mee kan zingen. Uit volle borst, heerlijk om mee te loeien. Zwart en wit zijn onze koeien! Ja, dat is een gewoonte, hè, rijmen doe ik al sinds ik uit mijn moeder kom. O, wat is dat loeder dom!
En daar verdien ik mijn geld mee, daar ben ik een Bekende Nederlander mee geworden. Met zingen, maar vooral met rijmen. Ik ken ook úw geheimen! Niet dat ik ze ken, maar het rijmde. Mijn vrouw was een bekende badmintonster, dus er was maar één plaats waar ik wilde wonen: Monster. Mijn vrouw houdt ook van de rijmkunst. Ik ben er zelf, eerlijk gezegd, wel een beetje op uitgekeken. Het is rijmdwang geworden. Jawel, rijmdwang. Slijmzang.
Het gaat vanzelf. Als ik eens ergens moet optreden en ik zeg ‘Dames en heren’, dan volgt ‘Koek en peren’ of ‘Applaudisseren!’ er automatisch op. Ik was laatst in Heerlen en toen zei ik: ‘Dames en keerlen in het prachtige Heerlen!’ Het publiek verwacht ook niets anders meer van mij. Rijmen, rijmen, rijmen. Een kleinzoon te Vlijmen. De hele dag gaat het zo door. Mijn hele leven lang al. Als je ermee behept bent, laat het je niet meer los.
Ik heb de kunst uiteraard overgenomen van Willy Alfredo, mijn grote voorbeeld in de wereld van het entertainment. Ga toch heen, vent! Neem me niet kwalijk. Maar bij mij is het een tic. Stik!