40. Laat ons praktisch blijven

Een van onze beste schrijvers in de 20ste eeuw was Gerrit Krol. Hij heeft een keer in een NRC-column, meen ik, een wijziging van het strafstelsel voorgesteld. Hoe die wijziging precies luidde, weet ik niet meer. Ik meen me het dobbelsteenprincipe te herinneren, maar meer?
We gaan er vanuit dat we goede, eerlijke rechters hebben en eerlijke, goede officieren van justitie, die alle bewijs op tafel leggen, ook het bewijs dat vóór een verdachte spreekt. De advocaten mogen ook hún bewijs op tafel leggen. We moeten geen tweede Zaak van Putten hebben natuurlijk.
In het systeem dat Krol (volgens mij) voorstelde, was geen plaats meer voor gevangenissen. Die worden gesloten. De cipiers kunnen te werk gesteld worden in de administratie van de politie, bijvoorbeeld. Meer blauw op straat. Het wordt wel lastig om straks na de verkiezingen een nieuw baantje te vinden voor Rita Verdonk, maar je moet wat over hebben voor de vernieuwing.
Geen gevangenisstraffen meer dus, en daarvoor komt in de plaats: de eventuele doodstraf. Uiteindelijk geven we die nu ook al, nietwaar. Als je levenslang de gevangenis in moet, dan is het de bedoeling dat je daar ook dood gaat. En dan heb je ook wat uitgevreten, dus medelijden heb ik niet met zo iemand. In plaats van nog 30 of 40 jaar gevangen te zitten, word je nu direct doodgemaakt. Ik stel voor met een spuitje.
Ik stel voor om de zwaarste vergrijpen (kinderverkrachting, kindermoord, seriemoord) met een onvermijdelijke doodstraf te bestraffen.
Een simpele moord of doodslag (het verschil daartussen kun je opheffen) zou je als volgt kunnen bestraffen. Je geeft de veroordeelde een dobbelsteen en je zegt tegen hem: ‘Gooi een twee en je bent vrij. Als je een van de andere vijf getallen gooit, ga je dood. Als je een twee gooit en dus vrij man bent, en je begaat nóg een keer een misdaad, dan krijg je sowieso de doodstraf.’
Voor een drugsdealer is de kans op de doodstraf bijvooorbeeld vier op zes. Voor een parkeerovertreding zou je kunnen overwegen: één keer gepakt, dat noteren we. Drie keer gepakt: gooien met de dobbelsteen, kans van twee op zes.
Enzovoorts. Het lijkt me een goed systeem.