44. Een betrouwbare schrijver

Landgenoten! Leden van de Staten-Generaal!
Wij zijn ver- (korte, ingehouden snik) -plicht geworden u te vertellen wat zich heeft afgespeeld rond de ruim 200 miljoen euro erfgeld van mijn vader, uw Prins Bernhard. Wij zijn ver- (wederom een ingehouden snik) -plicht geworden u te vertellen over de mores te mijner huize.

Ja! Vertel op, takkewijf! Geef dat geld eerst maar eens terug! Stelletje rovers!

Ons volk zal door een zware tijd heen moeten gaan. De kredietcrisis heeft overal toegeslagen.

O ja? Behalve bij jou dan, is het niet? Met je trustjes en het Mozambikaanse huisje voor je godverdomde zoon!

Ook het onderwijs zal hiervan veel te lijden hebben. Maar wanneer we hier eendrachtig de schouders onder zetten...

Treed af! Maar geef ons eerst ons geld terug!

De witteboordencriminaliteit en de inhaligheid van...

Daar weet jij wel van mee te praten! Treed godverdomme af!

God zij met ons!

(Zo zal het nooit gaan, natuurlijk. Maar er kómt een dag dat er een man opstaat, die in één klap een einde maakt aan dat schijnheilige Oranje-gedoe. Er kómt een dag dat blauw bloed niet meer bestaat in Nederland. Wij zullen, ooit, een democratie worden!)