Een vraag aan de lezers. Ik heb op mijn twaalfde of dertiende jaar een Engels boek gelezen, waarvan ik de titel niet meer weet. De schrijver weet ik ook niet meer. Het moet wel een goede titel zijn geweest, want daar koos ik mijn boeken altijd op uit. Dat doe ik trouwens nog steeds. Als een titel niet goed is, dan kan de inhoud ook niet veel waard zijn.Tenzij je natuurlijk te maken hebt met uit het Engels vertaalde boeken zoals Ruth Rendell’s One across two down. Die titel is door A.W. Bruna vertaald als Moorddadige oplossing, en daarvoor moet A.W. Bruna alsnog een klap om zijn oren krijgen. Van dezelfde schrijfster is The face of Trespass trouwens door Het Spectrum vertaald als De valstrik, en ik kan nog wel honderd voorbeelden noemen.
De titel en de schrijver weet ik dus niet meer van dat boek dat ik ruim veertig jaar geleden las. Hier de korte inhoud. Het moet in de 19e eeuw gespeeld hebben. Een man gaat met een boot naar Australië. De boot vergaat in een storm ten zuiden van Australië. De man is de enige overlevende en weet op het eiland Tasmanië te landen. Daar zoekt hij een leuke vrouw, maar die kan hij niet vinden op Tasmanië. Hij begint een eenmanshandelsbedrijfje, ik weet niet meer waarin hij handelde. Schelpen, misschien. Hij koopt een bootje en gaat met zijn handel noordwaarts naar een van de Samoa Eilanden, ik weet niet meer welk eiland. Daar vindt hij een aardige vrouw. Einde.
Misschien weet een van de lezers over welk boek van welke schrijver ik het hier heb. U moet zoeken in de Betere Jeugdliteratuur, denk ik.
Posts
Hm, geen idee helaas. Qua titels is A Heartbreaking Work Of Staggering Genius van Dave Eggers w.m.b. onovertroffen. Hoewel, die titel ligt er wel erg dik bovenop. Aan de andere kant is dat natuurlijk ook juist de grap. Ik begreep onlangs dat L.H. Wiener een boek heeft geschreven met de titel Wegens Mensenkennis Gesloten. Vond ik vrij meesterlijk. Ik moet nodig eens wat van Wiener gaan lezen, dat is er tot nu toe bij ingeschoten. Hij heeft overigens wel ooit het mondeling examen Engels bij mij afgenomen. Hij vond mijn lijst onorthodox, zei hij. Stond vol met werk van McInerney, Easton Ellis, Kerouac, Burroughs, enzo. Vond ik geweldig in die tijd. En sommigen nog steeds. Dankzij die lijst heeft Wiener overigens American Psycho gelezen, dat hij tot die tijd links had laten liggen wegens de controverse. Hij moest toegeven dat het zeer de moeite waard is. De titel is wel wat basaal.
BeantwoordenVerwijderenDat boek van Dave Eggers is, vind ik, alleen goed in het meesterlijke voorwoord. Heb je het voorwoord gehad, dan komt het eigenlijke verhaal, dat er qua stijl helemaal niet bij past. Ik kocht het boek puur om de titel, begon erin te lezen en dacht: wow! Een nieuwe Nabokov! Een nieuwe Queneau! Dat gevoel verliet me zodra ik het voorwoord achter me gelaten had.
BeantwoordenVerwijderenWiener is een schrijver die in al zijn alinea’s een stuk beter is dan Mulisch. Wegens Mensenkennis Gesloten ga ik zeker kopen! Bedankt voor de tip.
Van de vier Amerikanen zijn de twee eerste de jongsten en ook de besten. Vooral Easton Ellis is een kei. Ik snap niet dat ik nooit iemand hoor over T.C. Boyle.
T.C. Boyle - jawel. Maar ik heb maar 1 boek van hem (in vertaling) gelezen: Verloren nachten. Onderhoudend boek, ook al kon ik me niet aan de indruk onttekken dat er er twee verhalen samengevoegd waren in 1 roman.
BeantwoordenVerwijderenDat is een feilen dat je wel meer aantreft in romans. Ik ken overigens Verloren Nachten niet. Ik vind dat de meeste romanschrijvers beter zijn in hun korte verhalen. Daar is Boyle een meester in.
BeantwoordenVerwijderen