7. Om de hoek van de deur

Schuin tegenover mij wonen Henk en Katrijn Zoeterman met hun nu vierjarige dochtertje Jolanda. Ze is het enige kind in de vijfentwintig huizen hier, maar ze schijnt niets te missen. Integendeel, ze is de hele dag door vrolijk en nieuwsgierig. Ze wil alles weten.
Henk en Katrijn werken beiden thuis. Ze zitten in de IT-business. Daar hebben ze elkaar ook ontmoet, een jaar of zeven geleden.
Ze voeden hun kind goed op, vind ik. Ik kom ze vaak tegen en Jolanda is elke dag gekleed in een ander kleurig t-shirt, waarop teksten te lezen staan als:

Ik ben 4 jaar,
maar ik kan dit
al lezen.
Vraag maar.

Of teksten zoals:

Ik ben 4 jaar,
maar ik weet
de hoofdsteden al.
Vraag maar.

Ik ben 4 jaar,
maar ik kan al
optellen en aftrekken.
Vraag maar.

Misschien is het pedagogisch wel zeer fout, maar het gevolg van die tekstjes is dat de hele buurt (die voornamelijk uit bejaarden bestaat) zich met haar opvoeding bezig houdt. Als ze weer een nieuw t-shirt aan heeft, loopt ze trots door de buurt, op zoek naar een bekende, voor wie ze haar t-shirt dan strak trekt.
‘Zo, weet jij de hoofdsteden? Nou, zeg maar eens op!’
‘De hoofdstad van Groningen is Groningen, de hoofdstad van Friesland is Leeuwarden, de hoofdstad van Drenthe is Assen...’ enzovoorts.
Ikzelf heb haar al verteld over de kauwen die in Egmond aan Zee wonen, over de kleurige vlinders die hier voorkomen, en over de Romeinse manier van getallen opschrijven. Ze vindt alle verhalen die haar verteld worden prachtig, en ze onthoudt ook alle verhalen.
Een goed kind, Jolanda.
(De foto is 15 meter van mijn huis door Alice Stegeman gemaakt.)