vrijdag 17 juli 2009

Vladiwostok!

Soms ben je na het lezen van één alinea meteen verslaafd aan een schrijver. Dan wil je gelijk zijn complete werk lezen. Ik heb dat gehad met Georges Perec, Vladimir Nabokov, Karel van het Reve, Rudy Kousbroek, Multatuli, Willem Elsschot, T.C. Boyle, P.G. Wodehouse.
Nu heb ik dat weer, na het lezen van deze alinea:
Het gesprek dat volgde, kon hij dromen. Toch moest hij goed opletten waar hij zijn punten plaatste. Bij dergelijke, zogezegd pijnlijke en persoonlijke gesprekken ging het om het ritme. Op de juiste momenten stilvallen, vertragingen inbouwen. En niet steeds tak-tak-tak willen scoren.
Deze alinea komt uit het eerste hoofdstuk van de roman Vladiwostok! (prachtige titel) van P.F. Thomése. Die P.F. staan voor Pieter Frans, las ik op zijn website, waar ook zijn leeslijst op staat, die hij Geraadpleegde literatuur noemt. Ik zou aan die leeslijst nog een werk zoals Berlijn, de feiten van Karl W. Büster hebben toegevoegd. En anders zou ik zelf nog een boek gaan schrijven met die titel.
Achterop Vladiwostok! staat een aanbeveling: ‘Een van de aardigste en leukste schrijvers uit de Nederlandse literatuur - Matthijs van Nieuwkerk’. Dat zou ik niet achterop mijn boek hebben laten zetten, maar goed.
Hoe schrijft Thomése? Jaloersmakend goed. Ik verzin even een scènetje.
Nuyens Zaden, met Koppel! O. Hallo, Annie. Wát? Is dat meisje er nu al? Stuur haar maar naar binnen, ja. Die jeugd van tegenwoordig ook! Als ze komen solliciteren, zijn ze een half uur te vroeg. Dat deden wij vroeger anders. Ja!
Oei, daar komt een naaibaar schepseltje binnen! Huwbaar? Neen. Maar bekruipbaar? Welzeker! Even mijn jasje rechttrekken.
‘Koppel.’
‘Karin Versloof.’
‘U wilt telefoniste worden. Dan zegt u in de telefoon: Nuyens Zaden, met Karin. Goed onthouden.’
Zo ongeveer zou Thomése het schrijven. Vladiwostok! werd in 2007 uitgegeven door Uitgeverij Contact. Ik ga Thomése helemaal lezen.

1 opmerking:

  1. Ik heb hem op vakantie gelezen en me kapot gelachen. En inderdaad, buitengewoon goed en gecontroleerd geschreven. En grappiger en veelzijdiger ook dan J. Kessels: The Novel, die ik niet lang daarvoor op het spreekwoordelijke nachtkastje had liggen (ik heb geen nachtkastje, red.). Binnenkort Schaduwkind maar eens tot mij nemen, die schijnt een stuk zwaarder op de maag te liggen.

    BeantwoordenVerwijderen