zaterdag 21 april 2012

357. Je moet wat zeggen

Het belangrijkste nieuws van vandaag was wel dat Stephen Hendry er een 147 inschoot tijdens het W.K. Snooker te Sheffield, maar een goede tweede was toch dat het kabinet is gevallen.
Twee dagen na de laatste verkiezingen, in juni 2010, overleed de liefde van mijn leven. Ze heeft gelukkig de politieke rampspoed niet meer hoeven meemaken. Ik heb die wel meegemaakt terwijl ik aan het rouwen en verwerken was (‘krijg je ook nog eens zo’n kabinet, een stelletje christenhonden trouwt met de poen,’ reageerde ik). Maar nu is mijn rouwperiode wel voorbij: ik heb er vanmiddag eentje op gedronken. Gewoon uit optimisme.
Dat kabinet had er ook nooit moeten komen, natuurlijk. Een protestpartij als gedoger, dat kan nooit goed gaan. Wel is het een fijn feit dat het CDA zo ongeveer gehalveerd is en niets meer te vertellen heeft, en waarschijnlijk ook nooit meer iets te vertellen zal hebben. Good riddance! Maar dat is ook het enige positieve dat ik kan ontdekken van de laatste anderhalf jaar. Maxime, opdonderen met je rotzooi!
Ik zag vanmiddag de heren Rutte en Verhagen verbouwereerd reageren: we waren bijna klaar, en dan doet Wilders zoiets! Hij laat ons in de steek! Ja jongens, jammer hè? Wilders verklaarde even later dat de ouderen in hun portemonnee gepakt zouden worden met de plannen. Iets waarover hij zich nooit eerder druk had gemaakt. Je moet wat zeggen, luldraf, maar wie er nu nog gaat stemmen op jouw PVV, die is gestoord.
Waar gaan die ongeveer 25 kamerzetels (van het CDA, van de PVV en van Groen Links) naar toe? Mijn voorspelling: een groot deel van die 25 zetels gaat naar de PvdA, die dan ook de grootste partij zal worden. Dat zou trouwens ook wel goed zijn, want de PvdA is altijd goed in crisisbestrijdingen geweest.
Met wie zullen ze de regering vormen? Dat is heel eenvoudig: met VVD en D66 en eventueel Groen Links. Niet met de SP erbij, want dat is net zo’n onzeker zootje als de PVV. Het moet met andere woorden weer een paars kabinet worden, want dat kan rekenen niet alleen op een ruime meerderheid in de kamer, maar ook op een ruime mate van genegenheid in den lande, en dat heb je nodig in crisistijd.
Noodzakelijk is wel dat de VVD zich even héél bescheiden opstelt. Je eerst encanailleren met Wilders en daarna weer op de trom slaan, dat gaat niet, jongens. Je kunt kiezen: de SP of jullie in de regering. Zo liggen nu de kaarten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten