‘Mijn naam is Piet van der Kruk,’ merkte ik glimlachend op, toen ik in de supermarkt een jongeman bezig zag een paar kratten bier olympisch op elkaar te stapelen. ‘Ik ben 56 jaar, weeg 78 kilogram en heb als hobby: vissen.’
De jongeman keek me verbaasd aan, dus ging ik verder: ‘Maar we gaan er nu even tussenuit voor de reclame, en dan komen we daarna meteen weer terug bij het heren gewichtheffen tot 63 kilogram te Pyongyang, Zuid-Korea, waar het stoten gaat beginnen. Het trekken was zeer spannend, zoals u heeft kunnen zien, en werd gewonnen door Manchurian. Nee, niet Manchurian, maar de Wit-Rus Katorchik uit Minsk.’
Ik had beter mijn mond kunnen houden, want de jongeman keek me nog steeds verbaasd aan. ‘Wat lult u nou?’ zei hij.
‘Niks,’ antwoordde ik. ‘Gaat u rustig verder met uw werk. Borst vooruit en niet bang zijn voor het gewicht.’
Het wil me maar niet lukken in de sociale contacten, ik weet ook niet hoe het komt. Ik ben er al mee naar een psychiater geweest, en die zei: ‘U moet eens stoppen met grappig willen zijn.’ Maar ja. Probeer dat maar eens! Niet grappig, maar serieus zijn in je contacten met de medemens! Dat lukt mij alleen in mijn contacten met katten en honden.
Zo kwam ik gisteren een keurig getrimde wittte bouvier tegen, die samen met zijn eigenares over de Voorstraat liep. Hij voorop, eigenares er achteraan. Ik had hem al eens eerder gezien, en hij had mij ook eerder gezien, dus hij trok behoorlijk aan de lijn. Toen hij bij me was, gromde hij verlekkerd, want hij dacht: van die meneer krijg ik wel weer eens iets!
En ik heb altijd een paar hondebrokjes in mijn rechter jaszak, dus ik zeg tegen hem: ‘Zit!’ En ik haal een hondebrokje tevoorschijn, dat ik hem geef. Ik aai hem over zijn kop en zeg: ‘Hondje zit nog in de groeifase, is het niet? Hondje moet nog wat aankomen.’
‘Welnee, meneer!’ zegt de eigenares.
‘Ik bedoelde het niet zo,’ zei ik, ‘het was bij wijze van spreken. Zo praat ik nu eenmaal als ik bij honden ben.’
‘O, dan is het goed,’ zei de eigenares. Ze was overigens mijn type niet.
zaterdag 28 november 2009
118. Als ik eens ergens wil komen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik wilde al schrijven dat ik het leuk vond, een leuk stuk. Maar dat kan ik haast onder elk stuk schrijven dag in, dag uit. Dat kan gestroomlijnder, daarom: als ik er niks onder schrijf, dan vond ik het een leuk stuk.
BeantwoordenVerwijderenMaar dat kan ik haast onder elk stuk schrijven ... van deze site dus.
BeantwoordenVerwijderenUw initiatief wordt door de BBZ-redactie zeer op prijs gesteld: de heer Hoogeboom zit ook niet te wachten op beprijzing, maar zou het wel aanvaarden, kritiek te ontvangen wanneer hij eens een drenzerig of smakeloos stukje geschreven heeft.
BeantwoordenVerwijderen