donderdag 4 maart 2010

215. Het is zaak daarbij een ernstig gezicht te trekken

Het is vreemd met mij gesteld. Ik heb in mijn leven nooit kunnen praten met mensen, nooit contact kunnen maken etc., maar ik heb wel verhalen kunnen voorlezen voor een publiek en praatjes kunnen houden bij openingen van exposities. Het fijne was dat je die praatjes en verhaaltjes eerst opschreef.
U zult dus wel begrijpen waarom ik nooit ben getrouwd, waarom ik ook nooit verwachtte te zullen samenwonen met een vrouw van wie ik hield.
Drieëneenhalf jaar geleden schreef ik op een ander blog iets over die hakbijlmoord in Roosendaal. Op dat stukje reageerde een mij nu intiem bekende dame, wier naam enkelen van u wel bekend zal zijn. Ze woont nu nog in Voorburg. Het was zeker geen liefde op het eerste gezicht (dat soort liefdes vertrouw ik ook niet helemaal, moet ik zeggen), maar na het eerste halve jaar, waarin ik haar versierde door haar voor te stellen aan 26 onbekende barokcomponisten wier achternamen begonnen met A, B, C t/m Z — onthoudt deze versiertruc, heren! — was het wel duidelijk dat we van elkaar zouden gaan houden. We schreven per dag zo’n 75 mails aan elkaar, en dat doen we nog steeds, als we niet bij elkaar zijn. Eergisteren schreven we elkaar 123 mails, en dat is niet ongewoon.
Ze had eerder al longkanker gehad, twee jaar geleden kwam er borstkanker bij. Ze moest een borst missen en vroeg mij of er dan wat ging veranderen. Ik zei: er verandert niets, lief. Maar er is wel iets veranderd. Bij mij is de vastberadenheid weer binnengeslopen, waardoor ik in 2002 en 2003, na een herseninfarct, mezelf weer leerde lopen. Zonder begeleiding van een fysiotherapeut of van wie ook.
Ze belde me vanochtend op en ons gesprek verliep ongeveer als volgt:
- Ben, ik ben net terug van het ziekenhuis in Delft en ik heb een kwaadaardige tumor aan mijn slokdarm.
- Dat is niet best, duifje. (Zo praten we ongeveer met elkaar.)
- Maar ik laat het behandelen in het MCA in Alkmaar en ik kom in Egmond bij je wonen. Is dat goed?
- Dat is goed, duifje. Kom maar hier.
- Het wordt waarschijnlijk chemotherapie.
- We slaan ons er wel doorheen.
Het wordt het Huis der Gekreukten, met daarin twee taaie, vastberaden, onverwoestbare mensen, die zelfs door de kanker niet zullen worden verslagen. Wens ons geluk.

9 opmerkingen:

  1. Hoi Ben,
    Ik wens jullie beiden geen geluk toe. In de zin van het geluk dat nodig is om de loterij te winnen. Ik meen dat het beter is voor het welzijn daar niet in te geloven.

    Ik spreek liever de wens uit dat jullie in staat zullen zijn om nu, en veel later, samen op een bankje in de zon te zitten om te constateren dat jullie samen gelukkig zijn.
    Niets is belangrijker dan het moment. Daar ligt het enige geluk dat er te vinden is.
    Hou van elkaar. Dat helpt.

    Het laat onverlet dat ik jou en je geliefde wel heel veel kracht toewens.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zeer bedankt, Berend.
    Alice (Hadriana heet ze op haar blog) en ik zullen er met frisse moed tegenaan gaan, in het Huis der Gekreukten.
    En we houden van elkaar. Dat helpt, inderdaad.
    We gaan ook een gezamenlijk blog maken, een blog vol plezier, dat Het Huis der Gekreukten zal heten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Berend, ook van mij bedankt, en ook voor de goede wens die je op mijn blog hebt achtergelaten.
    Je hebt gelijk, in dit moment ligt het enge geluk dat er te vinden is.
    Groet
    Alice

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je had al een keer eerder beschreven hoe jullie mekaar hadden ontmoet, en hoe de hofmakerij verliep, dat vond ik toen wel grappig. Sterkte en geluk gewenst, natuurlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bedankt, Rigo! We gaan plezier maken zolang het nog kan.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Uiteraard wens ik jullie beiden erg veel geluk toe! Geniet van al die mooie momenten samen en draag zorg voor mijn liefste vriendin...al twijfel ik daar niet aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dank je, Inge. Ik ga heerlijk voor Alice koken enzovoorts.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ben, Alice,

    Tot mijn schande lees ik jullie beider blogs van 4 maart nu pas. Jullie zijn een geweldig paar mensen. Hou jullie taai.

    Wouter

    BeantwoordenVerwijderen
  9. We zullen taai blijven, Wouter. Dank je!

    BeantwoordenVerwijderen