zondag 7 februari 2010

190. Het duurt dan altijd even

Het duurt dan altijd even voordat je doorhebt wat je wilt gaan doen. Je begint eerst een blog zoals BJB, maar dat bevalt je niet, blijkt later. Het beknelt je. Maar nu heb ik naast dit BBZ een ander blog gestart! Ik zet het nog niet officieel in mijn ‘Aardigheden’, dat doe ik pas als ik er tien of twintig stukjes op heb staan, als dat blog dus een beetje op gang gekomen is.
Waarom beknelde BJB me? Ik denk dat dat was door de formule: neem een woordenboek, pak daaruit elk vetgedrukt woord en geef aan dat woord met een fotootje en een stukje tekst een nèt iets andere twist. Ik stelde me voor dat ik binnen tien jaar klaar moest wezen. Hoe eenvoudig dat werkje ook lijkt, het is toch een moeten. En ik moet al dit blog volschrijven. Dat is overigens een schone taak, ik doe dit met veel plezier, elke dag. Maar ik moet er niet nog een verplichting bij hebben.
Wat ga ik doen op mijn nieuwe blog? Dit. Ik kom op het internet de prachtigste foto’s tegen. Het zijn vooral oudere zwartwit foto’s waar ik veel in zie, zoals bovenstaande foto die ik vond in een blog dat nerdcore of zoiets heet. Het gaat me niet eens zozeer om die robot, maar meer om die man, ik vermoed de maker van de robot, die er zo trots bij staat te kijken, en ook om die houten wanden. Een groot verschil met de huidige presentatie van Japanse robotjes! Bij deze foto vermoed je dat de fotograaf gezegd heeft: ruim even de hele boel op, doe even die nijptangen en klauwhamers weg, dan wordt het een net plaatje.
Of ik vind een plaatje van Jozef van Cupertino, de vliegende heilige. Dan kan ik iets zeggen over het zeer kleine verschil tussen geloof en bijgeloof.
Daar gaat mijn nieuwe blog dus over: plaatje vinden, en over dat plaatje een stukje schrijven.

1 opmerking: