68. De internationale ontwikkelingen

‘De grote vraagstukken zijn dan ook de intnaatsjale ontwikkelingen. Dat moet u ook duidelijk zijn, meneer Van Kervel! Daar zitten wij nu eenmaal mee!’
‘Wélke ontwikkelingen, mevrouw de voorzitter, zou ik de premier willen vragen.’
‘De minister-president.’
‘Meneer Van Kervel, ik herhaal nog eens wat ik ook al beschreven heb in mijn brief aan de Kamer. Intnaatsjale ontwikkelingen in verband met, ik moet het even opzoeken, hier is het! (Houdt triomfantelijk een papier omhoog.) Jawel, hier is het! Want u dacht dat ik het niet meer had, maar ik heb het nog!’ (Gelach van de volksvertegenwoordigers.)
‘Meneer Van Kervel.’
‘Maar, mevrouw de voorzitter, we zitten hier niet om slecht cabaret opgevoerd te zien worden. Mijn vraag aan de minister-president is: wélke internationale ontwikkelingen staan er in de weg?’
‘De minister-president.’
‘Mevrouw de voorzitter, meneer Van Kervel vraagt naar de intnaatsjale ontwikkelingen. Die heb ik beschreven in mijn brief aan deze Kamer. Volgende punt is...’
‘Meneer Van Kervel?’
‘Ja, mevrouw de voorzitter. De minister-president heeft in zijn brief aan de Kamer iets geschreven over ontwikkelingszaken. Wat bedoelt hij daarmee?’
‘De minister-president.’
‘Daarmee bedoelde ik, mevrouw de voorzitter, de betrokkenheid van ons Koninklijk Huis met Afrika. Wat ik daarmee precies bedoelde, kunt u beter overleggen met de Minister van Ontwikkelingszaken, maar...’
‘Meneer Van Kervel.’
‘Dit is toch wel, mevrouw de voorzitter, te gek voor woorden! Eerst zegt u: de prins en de prinses mogen een huis bouwen in Mozambique. En als ik vraag: welke ontwikkelingszaken? Dan zegt u: dat weet ik één twee drie niet.’
‘Meneer Van der Vlies.’
‘Het moet mij toch van het hart, mevrouw de voorzitter, dat er vanmiddag weer zeer onzorgvuldig over de personen van ons Koninklijk Huis wordt gesproken. Matigt u toch!’

(Overigens, die handenvouwtruc van Balkenende, zou hij die nou zelf, zeg maar spontaan, uitgevonden hebben? Neen. Het is een trucje van de Amerikaanse Mormonen. Balkenende gebruikt het trucje alleen bij gewijde onderwerpen. Dus als het Koningshuis of het christelijk onderwijs in het geding zijn.
U zou het eens aan de Vereniging van Doven moeten vragen. Die zouden onmiddellijk zeggen: die man is onbetrouwbaar. U kunt het zelf trouwens ook controleren: zet uw tv aan, zet het geluid uit, en laat mevrouw Kant of meneer Wilders spreken.)