88. Oké, ik ga wel mee

De PvdA doet het weer eens helemaal verkeerd. Godjezus, een baan als communicatie-adviseur voor de PvdA zou mij best bevallen!
Het probleem schijnt te zijn dat premier Balkenende naar Europa schijnt te vertrekken. Als hij vertrekt, zijn er twee mogelijkheden: a) Verhagen wordt de nieuwe premier, en b) er komen verkiezingen. Dat wordt dus a, want die verkiezingen moeten zo lang mogelijk worden uitgesteld, vindt de PvdA. Vindt voorlopig ook het CDA.
Wat zou ik nu de PvdA hebben aanbevolen? Het volgende.
Ik zou mevrouw Hamer hebben gezegd het volgende te vertellen: ‘Ja, Nederland is te klein voor een man van het formaat van Jan Peter Balkenende. In Nederland moest hij wel kleurloos zijn, daar kan hij in Europa zijn voordeel mee doen! Europa is veel groter dan Nederland. Veel belangrijker. Om daar zo’n man terecht te krijgen, dat lijkt ons geweldig! Geweldig goed voor Nederland, ook. Kijk, wij willen hem niet kwijt, dat begrijpt u wel. Maar als hem zo’n belangrijke baan wordt aangeboden, dan mag hij niet weigeren. Hij denkt ook zo Europees, hè.’
Wat je met zulke ambities moet doen, is: zo’n man het graf in prijzen. Dan krijg je een nog veel grotere kneus, Verhagen, als politiek leider van het CDA, ja. Maar daar kun je je tegen áfzetten, als PvdA. Je hoeft alleen maar wat te lekken uit de vorige kabinetsformatiegesprekken.
Deze tactiek van het prijzen, prijzen, prijzen van de politieke tegenstanders zou ik ook in het algemeen uitvoeren. Prijs ze kapot.
Zo’n mevrouw Kant van de SP zou ik bijvoorbeeld zo aanpakken: ‘Mevrouw Kant is uiterst geloofwaardig wanneer ze spreekt over de zorg. Zéér geloofwaardig. Daar kan geen lid van de PvdA tegen op, echt niet. Ze spreekt over de zorg in zulke normále taal, daar zou iedereen zich eens over moeten buigen.’
Meneer Wilders van de vereniging voor de vrijheid zou ik zo aanpakken: ‘Meneer Wilders, u heeft volkomen gelijk: het kan niet, het wil niet en het mag niet volgens de wet!’
Wilders: ‘Maar toch schtemt u tegen onze wetswijziging!’
U: ‘Inderdaad. Maar die wetswijziging van u heeft weer diverse bezwaren. Ik noem er maar één: het schieten op de knieën van voetbalsupporters door agenten kan bijvoorbeeld betekenen dat die agenten, die geschoten hebben, en hun families worden belaagd.’
Wilders: ‘Meer agenten! Schtrenger optreden!’
U: ‘Ik ben het geheel met u eens. Maar hoe streng moet een agent optreden?’
Enzovoorts, enzovoorts. Voordat zo’n mevrouw Verdonk naar de interruptiemicrofoon loopt, moet er al een PvdA’er zijn die zegt: ‘En nu de handen uit de mouwen, minister!’
(Voor de scheiding in het haar van Maxime Verhagen zie ik maar één oplossing: die zal steeds meer naar links verschuiven. Voor de kijkers dus: rechts.)