80. Klopt u maar bij mij aan

Gertjan Goldschmeding, de Amersfoortse voorganger, heeft het thema weer op de politieke agenda gezet: wie zijn kinderen liefheeft, spaart de roede niet. De corrigerende tik, die in sommige gevallen een groot onderdeel vormt van de opvoeding van het addergebroed.
Het beste kun je al op babyleeftijd beginnen met ze een paar flinke rammen te verkopen, zodra ze beginnen te drenzen. Drenzen ze door? Verder rammen. Net zo lang totdat ze stil zijn.
Er zijn natuurlijk veel ouders die er niet toe kunnen komen, hun kinderen te slaan. Voor deze ouders hebben wij DCT opgericht, De Corrigerende Tik. U meldt zich aan bij mij, brengt uw kind mee, en wij leren het kind in één dag wat kan en wat niet kan. Aan het eind van de dag komt u uw kind weer ophalen.
Wij doen onze taak in speciale bunkers, over het gehele land verspreid, waar wij de kinderscharen ontvangen in een kelderachtige ruimte met aan de muren foto’s van middeleeuwse martelwerktuigen, zoals schedelkrakers, rektafels en ijzeren maagden.
Vervolgens nemen wij de kinderen één voor één mee naar een ruimte die wij de grot noemen, waar wij ze vastklinken aan de muur. In die grot stinkt het naar bloed en overgeefsel en rotte eieren. Daar beginnen wij met het inslaan op de kinderen, zodra zij een kik durven geven. Doorgaans is dat: onmiddellijk. Sommige kinderen janken al als ze die foto’s zien. Zo’n ijzeren maagd bijvoorbeeld, daar hebben wij veel succes mee!
Het inslaan op de kinderen geschiedt door onze speciaal opgeleide beulen, die onherkenbaar gekleed gaan in het zwart, met een zwartlederen beulskap over hun hoofd. Hun opleiding heeft vooral bestaan uit het met zware stem schreeuwen van zinnetjes zoals: ‘God is groot!’, ‘God is goed!’, ‘Zondag naar de kerk!’, ‘Jezus redt!’ en dergelijke meer.
Het inslaan zelf geschiedt op het hele kind, dus niet alleen op ‘de twee kussentjes’ van Gertjan Goldschmeding. En zo leren we uw kinderen in één dag wat het betekent als ze thuis lopen te drenzen.
Er komen ongelukjes voor: kinderen die een arm moeten missen, kinderen wier lever kapotgeslagen is, enzovoorts. Maar u weet één ding zeker: na een dagje DCT krijgt u een gezeglijk stuk nageslacht thuis.