Geachte heer burgemeester van Dirkswoud,Als jongeren van ons dorp vinden wij dat wij ons ten volle moeten kunnen ontplooien tot ware, stabiele volwassenen. Meestal geschiedt dit ook. Wij kwamen en komen vaak tot bloei en wasdom en hebben daarbij geen reden om te klagen over tegenstrevende bewegingen. Daar is in ons goede Dirkswoud ook nauwelijks sprake van, en bovendien is daar: de kracht der jeugd die zulke tegenstand gemakkelijk overwint.
Waar wij echter — met uw welnemen, heer burgemeester — tegen zouden willen protesteren, zij het niet met spandoeken of stille optochten, is het optreden van de heer K. Wuik (D66, Noordvaart 13).
U kent de heer Wuik? Vast wel. De heer Wuik (zoals gezegd uitkomend voor D66, wonende op de Noordvaart nummer 13, naast het door de jongeren ‘het voetbalveld’ genoemde terrein) is, zoals wij jongeren zeggen, een wat ruwe kwant, die woorden bezigt zoals ‘sodemieter toch eens op, rattengebroed!’ en ‘ga thuis voetballen, gespuis!’.
Naast dit taalgebruik, dat toch zeker niet lijkt op het gewoonlijk in ons dorp gebezigde discours, maar waarvan wij jongeren zeggen: alla, heeft de heer Wuik nu de gewoonte aangenomen zich te ontfermen over onze Adidas voetbal. Zodra onze Adidas voetbal verdwijnt in zijn, overigens zeer onverzorgde tuin, springt de heer Wuik naar buiten, pakt de voetbal en snijdt de voetbal stuk! Dit heeft zich de afgelopen week drie- en de daaraan voorafgaande week tweemaal voorgedaan.
Wij zeiden de heer Wuik de laatste keer dat wij een protestbrief zouden sturen naar u, heer burgemeester, doch hij zei slechts: ‘Ha!’ Het is deze arrogantie en onbeleefdheid die ons de koude rillingen over de ruggen deed lopen.
Met gepaste hoogachting,
Henk Matsier (zoon van de apotheker).
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten