151. In alle redelijkheid

Geachte Heer Officier der Strijdkrachten Van der Blij,
Dit is een brief van een uitermate toegewijd, maar ook zeer teleurgesteld lid van Uw landmacht. Van Uw peloton. Tijdens ons ‘laatste thuisweekend’ bevond ik mij op mijn huisadres (Noordvaart 231, Dirkswoud), niet alleen om mij mentaal voor te bereiden op Uruzgan, maar ook om me te kwijten van de noodzakelijke huishoudelijke werkzaamheden, zoals daar zijn: het wassen der gordijnen, het schoonwissen der ruiten, binnens- en buitenshuis, en het opruimen van het keukengedeelte, kortom, wat door onze sergeant wordt aangeduid als het ‘bijeenharken der vorken en messen’.
Toen ik deze werkzaamheden had verricht, zonder enig gevaar voor onze missie te Uruzgan, bemerkte ik dat een kamerlampje het niet meer deed. Een lampje in het plafond. Ik plaatste dus een keukentrapje onder de plaats des onlichts en probeerde of ik er zo bij kon. De afstand tussen mijn hand en het kapotte lampje was nog 8 centimeter, dus ik klom weer van het trapje af, om enige boeken te zoeken die ik op het trapje kon plaatsen. Ik vond uiteindelijk de Atlas der Wereldgeschiedenis en het boek ‘De zoon van Dik Trom’ van C. Joh. Kievit, beide boeken in een stevige uitvoering. Ik haalde vervolgens een nieuw lampje van 75 Watt tevoorschijn en betrad daarmee opnieuw het trapje, nu met daarop de twee boeken. Ik betrad de twee boeken, om bij het kapotte lampje te kunnen geraken. Ik draaide het kapotte lampje uit de fitting, en toen gebeurde het: ik kwam te vallen.
Ik bleef even bewusteloos liggen, en bemerkte toen een grote pijn aan mijn linker elleboog (vermoedelijk verbrijzeld), mijn beide grote tenen (beide vermoedelijk ontzet) en aan mijn neus, die vermoedelijk gebroken is.
Ik schrijf U deze brief onmiddellijk, ik lig nog in de ambulance die mij gaat brengen naar ik weet niet welk ziekenhuis, waar directe operaties kunnen plaatsvinden.
Vandaar dat U mij niet zult aantreffen op vliegbasis Eindhoven voor het vertrek naar Uruzgan, waar ik U en Uw mannen overigens veel succes toewens!
Met vriendelijke groeten,
Soldaat Eerste Klas Johan van der Knaap.