Om er maar één te noemen: de Europese ambtenaren. Een broekriem van 3,7 procent extra is ze al teveel. Ze kunnen het met minder niet doen. Protest dus.
Laten we eens precies concluderen wat ze doen.
Niks.
Het zijn overbodige baantjes. Maar ze zijn nu eenmaal door ons allen, hoe stom we ook geweest zijn, geroepen om te zeggen dat bananen een speciale kromming moeten hebben of dat alleen de champagne uit een bepaalde streek champagne genoemd mag worden.
Het is te kinderachtig voor woorden, wat die ambtenaren uitdokteren en wat vervolgens de politici uitvoeren.
Het brengt me op de vraag wat een ambtenaar eigenlijk is. Het is geen creatief vak, dat zal het ook nooit worden. Logisch: je hebt met regels te maken. Daar moet je je aan houden. Zoals iedere burger, zou ik willen zeggen.
Zo’n Europese ambtenaar in Brussel of in Straatsburg (dat ‘of’ mag u wel vervangen door het aanzienlijk kostbaarder ‘en’) gaat zich natuurlijk wel voelen als een belangrijk adviseurstype. Hoe zou uzelf zijn?
Met andere woorden: we móeten doorgaan met die EU, liefst met zoveel mogelijk landen, maar met zo min mogelijk ambtenaren.
maandag 14 december 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten