128. Informatie over het verleden

Vroeger was alles beter. De wegen bijvoorbeeld: van links naar rechts was dat niet, zoals nu, een keurig trottoirtje, een fietspad, een tweerichtingsverkeersweg, een fietspad en een trottoirtje. Het was wat rommeliger, gewoon verharde weg met rafelige randen, en links en rechts gras, riet, boterbloemen, en hier en daar een boom.
Pas in de jaren zestig en zeventig, toen we het allemaal konden betalen, zijn al die wegen rechtgetrokken omdat dat ‘veiliger’ was voor het autoverkeer. Weer wat later bleek die verkeersveiligheid beter gediend te zijn met rotondetjes op elke halve meter, zodat we de oude toestand weer terug hadden, maar nu beter georganiseerd.
De huizen waren ook mooier, vroeger. En dat komt doordat je vroeger simpelweg een huis bouwde, zonder enige regel van welke overheid dan ook. Ook dat is tegenwoordig beter georganiseerd en lelijker geworden.
Naast ons huis te Limmen (vroeger adres: Middenweg 25, nu Middenweg 47, want er is wat afgebouwd in Limmen) leefde de familie Dekker in een woninkje dat gewoon midden in een grasveld stond, samen met een paar bomen. Ik weet niet precies meer wanneer het gebeurd is, maar bomen, gras en dat woninkje zijn gesloopt. Nu staat er een keurige villa.
Ons huis was vroeger ook een schoonheid om te zien. Door de gezinsuitbreiding moest er een verdieping op gezet worden, en meteen moest ook maar het mooie hek voor het huis weg, er werd een grote schuur achter het huis gebouwd. Ach, ach.
Vroeger, toen ik een jaar of tien was, had je de Bende van Bos en de Bende van Valkering, genoemd naar respectievelijk Paul Bos en Bert Valkering. Ik zat bij de Bende van Valkering. Toen onze schuur net gebouwd was, kregen we het aan de stok met de Bende van Bos. We zaten op het grasveld achter ons huis, ik weet niet meer wat we daar deden. ‘Overval!’ riep één onzer. We werden bekogeld met rotte eieren. Toen kreeg één van ons het idee om een raam van onze nieuwe schuur in te gooien en de schuld daarvan bij de Bende van Bos neer te leggen. Zo gezegd zo gedaan. Raam ingegooid, vader kwaad naar buiten komend: ‘Wie heeft dat gedaan!?’
‘Die jongens van Bos,’ zeiden wij.