zaterdag 16 januari 2010

167. Dan verraad ik teveel

Zoals mijn collega in het landelijke Dirkswoud me al diverse malen heeft gezegd: dat moet je niet uitleggen. Dat moet je geheim houden.
Daar ben ik het mee eens, maar met zo’n titel als deze.
Ik zal het dus maar eens zeggen. Port. Dat is de veroorzaker van deze dagelijkse stukjes, dames en heren. Ordinaire port uit de supermarkt. Ruben ruby port, als u het nog wilt weten, die hier voor 3,98 euro te koop is. En werkelijk waar, daar hoef ik maar een glaasje van te drinken, en hopla! Daar is weer een stukje! U moet het ook eens proberen.
Ik heb het in het verleden geprobeerd met een dosis rum cola. Dat kan ik ik u afraden, dames en heren! Zelfs met de eenvoudige lidwoorden krijg je al moeite. De spelling van toch een eenvoudig woord zoals kibanet geeft al ernstige moeilijkheden, zodat je al geen normale voorspellingen op papier krijgt van de Uruzgan-besprekingen.
Maar proost! De toestand in de wereld is weer zeer ernstig! Nu Haïti weer. Giro 555.
Proost, had ik al gezegd. Ook tegen de vele getormenteerden te Amsterdam, die daar zomaar rondzwerven, zonder huis of haard. Laten we daar ook eens om denken! Een moeilijk leven hebben we allemaal, zegt u zelf, maar zo’n moeilijk leven wens ik u niet toe.
Echt niet, dames en heren.
Ik hoop echt dat het u goed zal gaan, werkelijk waar. Plof.
(Er heeft zich helaas een klein ongelukje voorgedaan op het adres van deze schrijver: de man is naar het ziekenhuis overgebracht, waar men hem zal trachten weer bij te brengen.)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten